prunus x eminens Umbraculifera

syn. P. fruticosa Globosa, P. cerasus var. pumila Globosa, P. cerasus Umbraculifera

Mianem Prunus x eminens (wiśnia osobliwa) oznacza się naturalne bądź sztucznie uzyskane krzyżówki między wiśnią karłowatą (P. fruticosa) a wiśnią pospolitą (P. cerasus). Nazwy tej użył po raz pierwszy austriacki botanik Gunther Beck von Mannagetta  (1856-1931). W stanie naturalnym mieszańce takie spotkać możemy w miejscach gdzie nakładają się na siebie naturalne zasięgi występowania obu gatunków (w Polsce np. w Górach Pieprzowych k. Sandomierza). W nomenklaturze szkółkarskiej równie często występuje nazwa P. fruticosa Globosa z powodu przewagi cech tegoż gatunku.

Małe drzewo o bardzo gęstej, prawie idealnie kulistej koronie średnicy 1,5-2 m choć u starych egzemplarzy dochodzącej nawet do 7 m. W handlu oferowana najczęściej jako szczepiona w formie piennej. Kora z wiekiem zmienia się od srebrzystoszarej na młodych pędach do ciemnobrązowej. Liście małe (3-5 cm), owalne, ciemnozielone, jesienią przebarwiają się na żółto i brązowo. Kwiaty pojedyncze, białe, na długich szypułkach pojawiają się w kwietniu zebrane po 2-4. Ciemnoczerwone, kuliste, kwaśne w smaku owoce średnicy do 1,5 cm zawiązują się dość rzadko. Roślina niewymagająca, znosi zarówno ostre zimy (-35 stopni C) jak i letnie susze i upały. Doskonała do nasadzeń miejskich, do obsadzeń wąskich ulic, alei, w założeniach geometrycznych. W Polsce powszechnie sadzona od pocz. XX w. Uchodzi za drzewo o najbardziej regularnym, kulistym pokroju korony.