Nazwa tej odmiany jak i jej pochodzenie związane są z małą miejscowością Postolin (niem. Postel) leżącą obecnie na terytorium Polski, na Dolnym Śląsku, na południe od Milicza. Majątek ten od 1826 znajdował się w rękach niemieckiej rodziny von Salisch. Drugi z kolei włodarz Postolina z tego rodu – Henryk von Salisch (1846-1920) był pasjonatem dendrologiem i głównie dzięki jego wysiłkom powstał wokół dworu rozległy park pełen egzotycznych gatunków drzew, którego pozostałość oglądać możemy do dziś. Źródła podają jakoby odmiana ta wyselekcjonowana została właśnie w tym parku. Pewnym jest iż upowszechnił ją w 1896 ówczesny zarządca Parku Mużakowskiego Rudolf Lauche (1891-1928) oraz niemiecka szkółka F. von Schwerina.
Wyróżniającą cechą tej odmiany jest żółte wybarwienie wiosennych liści, stopniowo zieleniejące w ciągu lata. W formie naturalnej jest rozłożystym krzewem wysokości ponad 3 m, choć często szczepiona jest w formie piennej na gatunku i wtenczas przyjmuje postać małego drzewa o szeroko owalnej, gęstej koronie wysokości do 8-10 m. Stanowisko należy dobierać dość starannie, ponieważ w pełnym słońcu liście mogą być przypalane a w głębokim cieniu szybko traci swoje wiosenne, żółte kolory.
fot.: www.davisla.wordpress.com
