azjatycki gatunek klonu pochodzący ze środkowych Chin gdzie dorasta jako drzewo do wysokości 10-15 m, w uprawie zwykle o połowę mniejszy. Charakteryzuje się dekoracyjną, oliwkowo-zieloną korą podłużnie biało prążkowaną. Liście ciemnozielone, dość duże (8-12 cm), owalnie wydłużone, drobno ząbkowane, od góry błyszczące, zwykle nie klapowane lub ze słabo zarysowanymi 3 klapami. Jesienią wybarwiają się na kolor żółty do czerwonego. Opisany po raz pierwszy przez baskijskiego misjonarza Jezuitę - Armanda Davida w II poł. XIX. Od niego pochodzi też nazwa gatunku (również i dawidii chińskiej). Wyróżnia się dwa podgatunki - ssp. davidii (ogonki liściowe różowe do czerwonawych) i ssp. grosseri (ogonki liściowe zielone, liście dużo mniejsze). Źle znosi gleby nadmiernie wilgotne.
na fot. poniżej - acer davidii subsp. grosseri z Arboretum w Wojsławicach